مقاله مدیریت دانایى محور
دانلود مقاله مدیریت دانایى محور
نگاهى به مقوله مدیریت دانایى محور
تشکیل گروه هاى فکرى به منظور نظریه پردازى از الزامات رسیدن به هدف جنبش نرم افزارى است. خوشبختانه با سخنان رهبر معظم انقلاب درخصوص علم و لزوم توجه به نظریه پردازان، شاهد رشد مباحث مطرح شده در این زمینه و استقبال نخبگان کشور از آن هستیم. مدتى است مباحث نظرى و البته کاربردى درحوزه اقتصاد با حضور نخبگان کشور در مؤسسه عالى آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزى برگزارمى شود. تاکنون موضوع هایى چون اقتصاد و مدیریت دانایى محور، تورم، دولت الکترونیک و… در این مباحث مطرح شده است. گزارشى که مى خوانید خلاصه اى است از مباحث مطرح شده در این مؤسسه با عنوان مبانى مدیریت دانایى محور.
اساساً نوع نگاه ما به مدیریت دانایى با هرنوع نظریه یا رویکردى، باید به گونه اى باشد که در درجه اول بخواهیم نظام ادارى، سازماندهى شرکتها و در سطح کلان ساختار حکومتى را براى خدمت رسانى بهتر به شهروندان اصلاح کنیم. در دو دهه گذشته رویکردهاى متفاوتى براى دستیابى به این اهداف مطرح شده است.
در یک مرور سریع و کلى مى توان برخى از این رویکردها را ذکر کرد: رویکرد کیفیت جامع درمورد سازمان ها و شرکت ها اعم از دولتى و خصوصى که خواهان بهبود مستمر هستند یکى از این رویکردها است.
در مقابل، کشورهایى که شرایط مساعدترى داشتند تلاش کردند پله ها را یکجا طى کنند و با توجه به فرصت اندک، روند توسعه را سریعتر بگذرانند. این شیوه عمل را مهندسى مجدد مى نامند.
مهندسى ارزش نیز رویکرد دیگرى است که درصدد است با حفظ سطح کیفیت (و یا حتى افزایش آن)، هزینه ها را کاهش دهد.
تغییر رویکرد نسبت به نیروهاى انسانى نیز ازجمله مسائل دیگرى است که به شکلى متفاوت مطرح شد.
زمانى واحدهاى کارگزینى انسان را به عنوان یک نیرو درنظر مى گرفتند، درحالى که مى توان به انسان به عنوان یک منبع نیز نگاه کرد. در این صورت باید این منبع توانمند شود و اگر بتوان این توانمندسازى را درکارکنان ایجادکرد مى توان تغییرات زیادى را در سازمان به وجود آورد.
توجه به سرمایه فکرى رویکرد دیگرى بود که معتقدبود در یک سازمان تنها نیروى انسانى نیست که سرمایه است، بلکه به مشترى سازمان نیز مى توان به عنوان یک سرمایه نگاه کرد، حتى «تأمین کننده ها» نیز به عنوان سرمایه موردبحث قرارگرفتند.
یک رویکرد نسبتاً جدید معتقداست آنچه به عنوان نوآورى و خلاقیت در سازمان اتفاق مى افتد «سرمایه فکرى» آن سازمان است و این سؤال مطرح شد که چگونه این سرمایه فکرى را هدایت و سازماندهى کنیم؟ در پاسخ گفته شد باید مجموعه اى با عنوان مدیریت دانایى یا مدیریت دانش بر سازمان حاکم باشد تا بتواند از سرمایه انسانى و فکرى به صورت بهینه استفاده کند. بنابراین سؤال بعدى این است که مدیریت دانایى و یا مدیریت دانش چیست؟
در یک نگاه گذراى تاریخى مى توان گفت در جامعه کشاورزى، کار و زمین عوامل اصلى تولید محسوب مى شدند. با گذر از جامعه کشاورزى و ورود به جامعه صنعتى، درکنار کار و زمین، سرمایه نیز به عنوان یکى از عوامل تولید قلمداد شد. با ورود به جامعه اطلاعاتى، دانش به عنوان عامل اصلى تولید مطرح شد به این دلیل که به کمک دانش از همان کار، زمین و سرمایه ارزش افزوده بیشترى حاصل مى شود.